Er zit lood in de grond omdat er vroeger veel lood werd gebruikt, onder meer in verf en benzine. Maar ook omdat in Rotterdam veel loodwitfabrieken waren. Vanaf de zeventiende eeuw werd van lood in deze fabrieken wit pigment gemaakt voor verf.

Op veel plekken in Rotterdam is lood in de bodem terechtgekomen. Vroeger wisten mensen namelijk niet dat lood schadelijk kan zijn voor de gezondheid. Hun afval met lood gooiden ze gewoon op de grond. De stad werd ook opgehoogd met vervuilde grond. Zo heeft het lood zich als een lappendeken over de stad verspreid. Lood dat eenmaal in de grond zit, verplaatst zich niet. Het verspreidt zich niet via water of lucht. Evenmin gaat het door de huid. De enige manier waarop mensen lood uit de grond in hun lichaam krijgen, is door het eten van grond of groenten en aardbeien gekweekt in grond met lood.